یادنامه

چنین گفت استاد

من که فقط یک سال توانستم از محضر آیت‌الله مهدوی کنی استفاده کنم ولی در همین مدت کوتاه، از دریای معارف ایشان چیزهای زیادی یاد گرفتم.

                        

 

علاوه بر درس‌ اخلاق، درس‌هایی از سیاست نیز به ما آموختند. هنگام انتخابات وقتی نظرات ایشان را می‌شنیدیم، شاید اختلاف‌نظرهایی با ایشان داشتیم اما بعدها فهمیدیم راه درست همان راهی بود که ایشان به ما نشان می‌دادند.

استاد ما در تمامی مراحل زندگی سعی می‌کرد گوش‌به‌فرمان ولی‌فقیه زمانش باشد و هیچ‌گاه عجب و غرور او مانند بعضی مسئولین باعث نشد که از خط امام و رهبری فاصله بگیرد.

درس دیگری که از استاد گرفتیم این بود که ایشان تلاش می‌کردند جریان‌های مختلف را به هم نزدیک کنند اما نه به این معنا که حق و باطل را تلفیق کنند بلکه به این معنا که اختلاف‌نظرهایی که در چارچوب حق بود را با تسامح و تساهل و میانجی‌گری حل کنند.

فقیهان و سیاستمداران بسیاری بودند که در جریان فتنه 88 سکوت کردند و منتظر ماندند که پیروز ماجرا مشخص شود و تا از او طرفداری کنند اما دیدیم که فقیه بصیر ما در بحرانی‌ترین لحظات به‌صراحت از ولی‌فقیه دفاع کرد، درحالی‌که می‌توانست به جریان فتنه بپیوندد و بحرانی بزرگ‌تر و خطرناک‌تر برای نظام به وجود بیاورد یا مثل برخی رجال سیاسی سکوت اختیار کند اما کسی که بر نفس خود مسلط است و بصیرت سیاسی دارد می‌تواند زودتر از دیگران راه حق را تشخیص دهد و به‌دور از محافظه‌کاری از آن دفاع کند.

خط‌مشی آیت‌الله مهدوی کنی به‌گونه‌ای بود که حضرت امام (رحمه‌الله علیه) فرموند: ...ما به ایشان ارادت خواهیم داشت. شاید ایشان با حضرت امام (رحمه‌الله علیه) اختلاف نظری داشتند اما کدام حادثه تاریخی را می‌توان نام برد که ایشان با حضرت امام (رحمه‌الله علیه) مخالفت عملی کرده باشند؟

امروز که نمی توانیم از محضر ایشان بهره ببریم، باید چهره ایشان را به‌عنوان یک الگو به جامعه معرفی کنیم و تلاش کنیم که فرزندان نظام را به همین صورت به تربیت کنیم تا رویش‌های انقلاب بتوانند جای خالی ایشان را در آینده پر کنند.