ما هم امام حسین (علیه‌السلام) را به قتلگاه می‌بریم اگر...

 

ما هم امام حسین (علیه‌السلام) را به قتلگاه می‌بریم اگر...

هنوز ندای «هل من ناصر» امام حسین (علیه‌السلام) در گوش تاریخ می‌پیچد و به ما می‌رسد، اما فکر می‌کنید که اگر امروز عاشورایی بر پا می‌شد در کدام جبهه بودید؟

خیلی‌ها امروز ادعای دفاع از ولایت و راه اهل‌بیت را دارند اما باید به این نکته توجه کرد که زمان اباعبدالله (علیه‌السلام) نیز همین‌گونه بود. خیلی‌ها بودند که تا خیمه امام (علیه‌السلام) آمدند ولی به دستور امام مجبور شدند برگردند. حجت‌الاسلام‌والمسلمین ماندگاری در برنامه سمت خدا نیز به این نکته اشاره کردند که:

به نقلی امام شش صد نفر یار در مقابل سی هزار نفر دشمن داشتند؛ و فرمودند که هر کس بدهکار است برود. اصل رعایت حق الهی است. اگر کسی حق‌الناس بر گردنش باشد مدال شهادت بر گردن او زیبنده نیست.

این از یاران حضرت که تا یک‌قدمی شهادت آمدند اما نتوانستند ایشان را در عاشورا همراهی کنند و به فیض شهادت برسند؛ اما یک عده نیز ادعای بی‌طرفی داشتند یا دلشان با اباعبدالله(علیه‌السلام) بود اما چون نتیجه جنگ را می‌دانستند، می‌ترسیدند و تردید داشتند که به سپاه ایشان بپیوندند. خوب است در این مورد نیز به کلام آیت‌الله بهجت توجه کنیم.

ایشان یکی از ریشه‌های تردید را مال شبهه‌ناک می‌دانست، اینکه مال شبهه‌ناک مصرف کنیم خود سبب تردید و شبهه می‌شود.

حال به سراغ دشمنان می‌رویم و دلیل سرپیچی آنان را از راه حق، در کلام اباعبدالله (علیه‌السلام) جستجو می‌کنیم. حضرت فرمود:

«وَ إِنَّمَا أَدْعُوکُمْ إِلَى سَبِیلِ الرَّشَادِ فَمَنْ أَطَاعَنِی کَانَ مِنَ الْمُرْشَدِینَ وَ مَنْ عَصَانِی کَانَ مِنَ الْمُهْلَکِینَ وَ کُلُّکُمْ عَاصٍ لِأَمْرِی غَیْرُ مُسْتَمِعٍ قَوْلِیفَقَدْ مُلِئَتْ بُطُونُکُمْ مِنَ الْحَرَامِ» (بحارالأنوار    ج 45 ص 8   بقیة الباب 37 / تحف العقول، النص، ص: 241)

شما را به رستگاری هدایت می‌کنم  و اگر بپذیرید رستگار می‌شوید و اگر نشنوید، همه‌تان گناه‌کار خواهید بود. شما از امر من سرپیچی کردید و سخنان مرا نشنیدید، زیرا شکم‏هایتان الآن پر از حرام است. (چون لقمه حرام خورده‌اید، چیزی نمی‌فهمید و هیچ عبادتی از شما اثر نمی‌کند و باعث نمی‌شود که به حرف‌های من گوش دهید).

احادیث بسیاری در مورد تبعات استفاده از مال حرام و تأثیر آن بر خود انسان و نسل‌های بعدی او وجود دارد اما فکر می‌کنم همین شواهد کافی است که بدانیم اگر مواظب مالی که به دست می‌آوریم، نباشیم و برایمان فرقی نداشته باشد که مالمان حلال باشد یا حرام و شبه ناک، رو به روی امام زمان (عج) نیز می‌ایستیم یا حداقل او را یاری نمی‌کنیم و چه شقاوتی از این بالاتر!

از یک نگاه کلان‌تر به موضوع نگاه کنیم. آرمان انقلاب اسلامی این است که زمینه‌ساز ظهور باشد و انسان‌هایی تربیت کند به یاری امام زمان (عج) برخیزند اما آیا امروز تلاش می‌کنیم که در نظام جمهوری اسلامی، اقتصادی پویا به‌دوراز روابط حرام اقتصادی داشته باشیم؟

با اطمینان به این سؤال باید پاسخ منفی داد زیرا تا زمانی که نهادهایی مثل بانک در کشور وجود دارد و تا زمانی که مسئولین، چشمشان به دنبال دلارهای آمریکایی است و حرکتی در راستای اقتصاد مقاومتی صورت نمی‌گیرد، نمی‌توان ادعا کرد که می‌توانیم یار امام زمان (عجل الله تعالی فرجه شریف) تربیت کنیم.

وقتی مدیرعامل یکی از بانک‌ها می‌گوید:

۶۰ درصد اقتصاد ایران متعلق به بانک‌هاست و این بدان معناست که ایران یک کشور بانک محور است.

و از آن‌طرف مراجع تقلیدی مثل آیت‌الله مکارم شیرازی، آیت‌الله جوادی آملی، آیت‌الله نوری همدانی، آیت‌الله صافی گلپایگانی و... از اقدامات چنین نهادی در نظام اسلامی ناراضی هستند و آن را مخالف احکام اسلامی می‌دانند و بدین شکل موضع‌گیری می‌کنند:

حضرت آیت‌الله جوادی آملی، ربا را عامل ورم کردن اقتصاد و نظام بانکی دانستند و افزودند: با کلاه‌شرعی و اسم مضاربه و دادن و گرفتن سود علی‌الحساب تنها بانک ربوی ما چاق می‌شود؛ بانک ربوی عرضه حل مشکلات اقتصادی ما را ندارد و نشانه این هم ورشکستگی‌هایی است که مشاهده می‌کنیم(93/3/30)

آیت‌الله نوری همدانی: دریافت دیرکرد، ربای محض است. (93/1/25)

آیت‌الله مکارم شیرازی: بانکداری موجود اسلامی نیست. (91/6/30)

آیت‌الله مکارم شیرازی: کارمزد بالای 4 درصد و جریمه دیرکرد، رباخواری است (89/2/8)

آیت‌الله مکارم شیرازی: جریمه دیرکرد، ربا و حرام است(92/9/20)

 آیت‌الله صافی گلپایگانی با ابراز نگرانی و اظهار تأسف از وجود ربا در برخی از عملیات‌های بانکی بیان کردند: از بزرگترین گناهانی که قرآن کریم به آن اشاره دارد همین ربا است (92/6/28)

 

حال با خود فکر کنید که این پول‌های حرام و شبهه ناک در نظام بانکی به چه صورت‌هایی توزیع می شود. سپرده های مشتریان به صورت وام به متقاضیان وام داده می شود و اگر آن‌ها در پرداخت کردن وام‌شان تأخیر کنند، باید دیرکرد اقساطشان را بدهند که قطعا این پول حرام است. این پول حرام با دیگر پول ها ترکیب می شود و در نهایت سودی که به سپرده‌های ما داده می‌شود نیز از همین پول‌های شبهه‌ناک است اما این پول حرام در کارهای تولیدی مورد نظر بانک نیز سرمایه‌گذاری می شود یعنی یک صنعت تولیدی با پولی شبهه‌ناک راه‌اندازی می‌شود. از این‌ها که بگذریم، کارمندان بانک نیز از همین پول‌ها، حقوق می‌گیرند یعنی به تعدادی که کارمند بانک داریم بیشتر از همان تعداد نیز خانواده‌هایی داریم که از این پول استفاده می‌کنند و خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.

با این احکامی که از سوی مراجع تقلید صادر شده است، در صورت ادامه چنین وضعیتی نمی توان به آینده اقتصادی ایران امیدوار بود. نکته دیگر اینکه امروز علما به وظیفه خود، خوب عمل کردند و انحراف را به مردم نشان دادند اما چرا مردم و مسئولین به این ندا لبیک نمی‌گویند؟ اگر بخواهیم با همین وضیعت زندگی کنیم، مطمئن باشید که هنگام ظهور نیز نخواهیم توانست، امام زمان(عجل الله تعالی فرجه شریف) را یاری کنیم.

امروز وقت قیام است،

قبل از اینکه اباعبدالله(علیه‌السلام) را به قتلگاه ببرند.